ବ୍ୟୁରୋ : ହିନ୍ଦୁ ଧର୍ମରେ କୈାଣସି ପୂଜାପାଠର ପ୍ରଥମ ଏବଂ ଶେଷରେ ଶଙ୍ଖରନାଦ କରାଯାଇଥାଏ । ପୂଜା ସହିତ, ପ୍ରତ୍ୟେକ ଶୁଭ କାର୍ୟ୍ୟ ସମୟରେ ଶଙ୍ଖ ଫୁଙ୍କା ଯାଏ । ଶଙ୍ଖକୁ ସୁଖ, ସମୃଦ୍ଧତା ଏବଂ ଶୁଭତାର କାରକ ଭାବରେ ବିବେଚନା କରାଯାଇଛି । କୁହାଯାଏ ଯେ ଶଙ୍ଖ ନ ଫଉଙ୍କା ହେଲେ ପୂଜା ଅସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବୋଲି ଧରାଯାଏ । ଅନ୍ୟପକ୍ଷରେ, ଚାରି ଧାମର ଅନ୍ୟତମ ବଦ୍ରିନାଥରେ ଶଙ୍ଖ ଫୁଟାଇବା ନିଷେଧ । ଭଗବାନ ବିଷ୍ଣୁଙ୍କ ଅବତାର ବଦ୍ରିନାରାୟଣଙ୍କୁ ବଦ୍ରିନାଥ ମନ୍ଦିରରେ ପୂଜା କରାଯାଏ। ଏଠାରେ ତାଙ୍କର ଶାଳିଗ୍ରାମରେ ନିର୍ମିତ ୩.୩ ଫୁଟ ଉଚ୍ଚ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ଅଛି ।
ବିଶ୍ୱାସ କରାଯାଏ ଯେ ଏହି ପ୍ରତିମା ଅଷ୍ଟମ ଶତାବ୍ଦୀରେ ଶିବଙ୍କର ଏକ ଅବତାର ବୋଲି ବିଶ୍ୱାସ କରାଯାଉଥିବା ଆଦି ଶଙ୍କରାଚାର୍ୟ୍ୟଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ସ୍ଥାପିତ ହୋଇଥିଲା । ଏହା ମଧ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସ କରାଯାଏ ଯେ ଭଗବାନ ବିଷ୍ଣୁଙ୍କ ଏହି ପ୍ରତିମା ଏଠାରେ ନିଜେ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ହୋଇଥିଲା। କୁହାଯାଏ ଯେ ସେ ଏହି ସ୍ଥାନରେ ଭଗବାନ ବିଷ୍ଣୁଙ୍କ ସହ ଅନୁତାପ କରିଥିଲେ। ବଦ୍ରିନାଥରେ ଶଙ୍ଖ ନ ବଜାଇବା ପଛରେ ରହିଛି ଏକ କିମ୍ବଦନ୍ତୀ ଅଛି । ସୂଚନା ଅନୁଯାୟୀ, ଯେତେବେଳେ ହିମାଚଳ ପ୍ରଦେଶରେ ଭୂତମାନଙ୍କ ଭୟଙ୍କରରେ ଆତଙ୍କ ଦେଖାଗଲା, ସାଧୁମାନେ ମନ୍ଦିର କିମ୍ବା ଅନ୍ୟ କୈାଣସି ସ୍ଥାନରେ ଭଗବାନଙ୍କୁ ଉପାସନା କରିପାରନ୍ତି ନାହିଁ।
ଭୂତମାନଙ୍କ ଆତଙ୍କ ଦେଖି ରୁଷି ଅଗସ୍ତ୍ୟ ମା ଭାଗବତୀଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ ପାଇଁ ଡାକିଲେ, ଏହା ପରେ ମା କୁଶମାନନ୍ଦ ଦେବୀ ଭାବରେ ଦେଖାଦେଇଥିଲେ ଏବଂ ତ୍ରିଶୂଳ ଓ ଖଣ୍ଡା ଦ୍ୱାରା ଭୂତମାନଙ୍କୁ ବିନାଶ କରିଥିଲେ। ତେବେ ମା କୁଶମାନନ୍ଦଙ୍କ କ୍ରୋଧକୁ ଏଡାଇବା ପାଇଁ ଦୁଇ ଭୂତ ଅଟପୀ ଏବଂ ଭାଟାପି ସେଠାରୁ ପଳାଇ ଯାଇଥିଲେ। ଏଥିରୁ ଅଟପୀ ମନ୍ଦାକିନୀ ନଦୀରେ ଲୁଚି ରହିଲେ ଏବଂ ଭାଟାପୀ ବଦ୍ରିନାଥ ଧାମକୁ ଯାଇ ଶଙ୍ଖ ସେଲ ଭିତରେ ଲୁଚି ରହିଲେ। ଯାହା ପରେ ଏଠାରେ କେବେ ବି ଶଙ୍ଖ ଫଉଙ୍କାଯାଏ ନାହିଁ ।
ବଦ୍ରିନାଥରେ ଶଙ୍ଖ ନ ବଜାଇବା ପାଇଁ ଏକ ବୈଜ୍ଞାନିକ କାରଣ ମଧ୍ୟ ଅଛି । ଯାହା ଅନୁଯାୟୀ ଯଦି ଏଠାରେ ଶଙ୍ଖ ଫୁଙ୍କାଯାଏ, ତେବେ ଏହାର ଶବ୍ଦ ବରଫ ସହିତ ଧକ୍କା ହୋଇ ଏକ ଧ୍ୱନି ସୃଷ୍ଟି କରିବ, ଯାହା ବରଫରେ ଫାଟ ସୃଷ୍ଟି କରିପାରେ ଏବଂ ହିମସ୍ଖଳନର ଆଶଙ୍କା ମଧ୍ୟ ବଢାଇପାରେ । ସେଥିପାଇଁ ଏଠାରେ ଶଙ୍ଖ ଫଉଙ୍କାଯାଏ ନାହିଁ ।
(ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ: ଏଠାରେ ଦିଆଯାଇଥିବା ସୂଚନା ସାଧାରଣ ବିଶ୍ୱାସ ଏବଂ ସୂଚନା ଉପରେ ଆଧାରିତ । ଶପଥ ନ୍ୟୁଜ ଏହାକୁ ନିଶ୍ଚିତ କରେ ନାହିଁ ।)
